Wil men bij het zeilen de koers veranderen of de zeilstand aanpassen, dan gaat de blik gewoonlijk eerst naar de windaanwijzer bovenin de masttop. De zeiler weet dan hoe de schijnbare wind daar waait. Door het omliggende golfbeeld en hulpmiddelen zoals trimdraden, windlintjes of wantenverklikkers krijgt hij direct meer informatie, die samen vaak binnen een fractie van een seconde de beslissing beïnvloeden over hoe te sturen en hoe het zeil ingesteld moet worden. Voor de zeiler van het bootje of de wedstrijdzeiler is het bij de keuze van de juiste Windaanwijzers richten zich misschien iets meer op nauwkeurigheid en soepelheid dan op de zeiler van een lome toerjacht. In de zwaardbootsport zijn kleine verklikkers van roestvrijstalen draad en nylondoek met steekbevestiging gebruikelijk. Speciaal in de Optimist-klasse worden voor sommige mastfabrikanten 'breinaald'-Opti-verklikkers gebruikt. Op een klassieke jacht daarentegen is traditioneel een standerstok te zien, die meestal is uitgerust met de verenigingsstander als windaanwijzer. De spiere wordt met een val of de vlaggenschoot over de masttop uitsteken geplaatst, respectievelijk getopt. Ook een windsok-verklikker ziet men op klassiekers niet zelden. Een vertrouwd beeld in de masttop van veel zeiljachten is echter de pijlvormige jachtverklikker WINDEX, die men soms ook aan de VHF-staafantenne of in combinatie met een windmeter bevestigd ziet.
Windwijzer & verklikker
